Inez van Dullemen heeft de kracht en de verbeelding om na haar 80ste haar lange leven en zestigjarig schrijverschap onder de loep te nemen. In de bundeling memoires "Vogelvlucht" doet ze dat soms lichtvoetig, soms diepzinning, maar altijd met die onuitwisbare, poëtische toon die haar zo eigen is. Ze wisselt dagboekbladen af met weemoedige herinneringen aan haar ouders. Haar huwelijk met theatermaker Erik Vos brengt haar op tal van plaatsen, waar zij als scherpzinnig observator de repetities en voorstellingen bekijkt. Met de kinderen en kleinkinderen brengen ze samen jarenlang de zomers door in een oude boerderij in de Drôme. Doorvoeld en doorleefd zijn ook haar reisreportages: Alaska, Mexico en Suriname vormen onder meer de decors van haar overpeinzingen. Nooit oordeelt ze, altijd kijkt ze met verwondering en betrokkenheid. En ze spreekt zich uit over haar tweede leven, het schrijversleven: "In dat diffuse privé-domein heb ik intensiever geleefd dan in mijn alledaagse bestaan."